 |
Ağlayan Kadınlar Lahti, İstanbul Arkeoloji Müzesi MÖ 360'dan günümüze Ağıtları tükenmemiş, kanatlarından habersiz tüm kadınlara.... |
Damlarınızın olukları...
Kenar mahallenin kadınları;
Her birinizde 5-10 çocuk,
ama yoktur hiçbirinizin sevişmişliği...
Memeleriniz yorgun,
büyütmekle bitiremediğiniz bebeler yüzünden.
Yaşının kırışıklıkları,
uğramamış yüzüne bazılarınızın.
Gözyaşının nemiyle
Beslenmiş demek ki yanakların!
Etleri ve sebzeleri çocuklara,
Ekmeği kendine ayırdığın öğünlerin yadigarıdır.
Şalvarına sakladığın şişmanlığın...
Utanma,
bir çırpıda anlatıverdiğin buruk hikayenden.
Sana yar etmediği haklarını
zimmetine geçiren,
babana, abine, kocana sığınma!
Medet umma, şefkati kendine yetmeyenden.
Kendini adama,
zalimliğin sınırını zorlayarak
adam olacağına inandırılmışlara...
Tadını bilmediğin kadehlerce içkinin,
mezelerini her akşam tastamam edişin
günahın mı, yazgın mıdır?
Terliğinden fışkıran;
ayak parmakların,
ve üstünde, dikilmekten yorgun
incecik yelek ile
üşümeyi bilmeyişin,
direnci midir
içinden geçtiğin büyük yangınların?
Kaldır kalçalarını,
mahallenin eskiyen kaldırımlarından.
Güzelliğinin eksik parçaları ;
gör nasıl tamamlanacak,
bir isyan etsen...
Melek Aydın Koçhan